Kiedy się urodziłem, kariera mojej matki wyparowała na jej oczach. Najpierw urlop macierzyński, a potem nie mogła wrócić do pracy i mieliśmy to, co mieliśmy. Mama powtarzała, że jestem pomyłką w jej życiu, a ja nauczyłem się nie załamywać jej słowami i żyć tylko dzięki wsparciu ojca. Kiedy ojciec zmarł, mama zapomniała o moim istnieniu. Dorastałem jako sierota. W wieku 16 lat znalazłem pracę i jednocześnie uczyłem się, aby uzyskać najwyższe oceny, aby dostać się na uniwersytet finansowany przez państwo. Osiągnąłem swój cel: dostałem się. Na uniwersytecie poznałam Arsenija.
Wydawał się naprawdę fajnym facetem. Zaczęliśmy się spotykać i nagle zaproponował, że przedstawi mnie swoim rodzicom. Strasznie się denerwowałam… Nie miałam nawet odpowiednich ubrań, miałam tylko starą sukienkę, która była miejscami pozszywana, a materiał miejscami wyblakły… Martwiłam się, że moja przyszła teściowa to zauważy i pomyśli, że nie jestem równa jej synowi, ale mimo moich obaw spotkanie przebiegło w porządku. Kilka dni później teściowa zadzwoniła do mnie i poprosiła, żebym przyjechał do niej do domu.
Martwiłam się, czy coś się nie stało… Teściowa przywitała mnie z uśmiechem, zaprosiła do kuchni, wypiłyśmy herbatę, porozmawiałyśmy, a zanim wyszłam, wręczyła mi ogromną paczkę. W paczce znajdowała się nowa sukienka, którą można było nosić zarówno na co dzień, jak i na wieczorne wyjścia, z dodatkami i parą butów, które pasowały do sukienki. Nie mogłam powstrzymać łez. W końcu nigdy w życiu nie czułam się tak zaopiekowana… Moja teściowa stała się dla mnie matką. Nawiasem mówiąc, pobraliśmy się sześć miesięcy po tym, jak się poznaliśmy, a teraz jesteśmy w ciąży. Matka Arsenii jest dla mnie jak matka zastępcza.