Kiedy mój syn miał siedem lat, a my wciąż byliśmy małą rodziną, jechaliśmy gdzieś za miasto. Zatrzymaliśmy się na stacji benzynowej, kupiliśmy lody i jechaliśmy dalej, ciesząc się sobą: lato, upał, lody, moja żona, mój syn, łaska.Wtedy mój syn otworzył okno i wyrzucił opakowanie. Prędkość samochodu była niewielka. i byłem w stanie szybko nawigować i zaparkować samochód na poboczu. Po cichu wysiadłem z samochodu, otworzyłem bagażnik, uwolniłem jedną z toreb Auchan z jedzenia, wyciągnąłem syna z samochodu i poprosiłem go, aby zebrał wszystkie śmieci z pobocza.
Syn był dumny; jego żona próbowała interweniować, ale została wysłana do samochodu, aby posłuchać muzyki, a ja wyjaśniłem mojemu synowi, że dopóki nie przyniesie mi pełnego worka śmieci, nie pojedziemy dalej, a zatem wszystkie obiecane “smakołyki” przepadną. Na początku mój syn zaczął płakać, ale potem z podekscytowaniem w oczach poszedł pozbierać śmieci.
Wziąłem drugi worek i poszedłem obok. W niecałe pół godziny oczyściliśmy niewielki odcinek drogi ze śladów działalności naszych ludzi i wróciliśmy do samochodu. Potem wyjaśniłem synowi, dlaczego poszedłem zbierać śmieci: ponieważ Ukraina jest jego ojczyzną, a ojczyznę trzeba kochać. Mówiłem dużo, z przykładami, ale w sposób zrozumiały dla niego.
Na koniec mój syn zapytał: “Dlaczego poszedłeś ze mną zbierać śmieci?” “To, że wyrzuciłeś opakowanie przez okno, było przede wszystkim moim błędem. Wkrótce mój syn skończy 13 lat, ma dwie młodsze siostry i wczoraj z radością obserwowałem, jak uczy je, jak nie śmiecić. Dzięki mojemu ojcu – jego mądrość życiowa w naszym wychowaniu pomaga mi tak bardzo uczyć moje dzieci prawidłowego postępowania.