Kiedy Olya dostała awans w pracy, postanowiła nie mówić o tym mężowi. Jak się okazało, miała rację.

Olya cieszyła się, że wróciła z pracy. Rano wszystko było jak zwykle: wstała wcześniej niż wszyscy, ugotowała śniadanie, nakarmiła męża i córkę. Po odwiezieniu córki do szkoły poszła do pracy. Minęła zaledwie godzina, gdy otrzymała telefon od sekretarki szefa z informacją, że szef pilnie ją wzywa. Olya była trochę przestraszona. “Wygląda na to, że za nic jej nie zbeształam, ale w takim razie dlaczego ją wzywa?” – pomyślała. “Olga Władimirowna, usiądź” – powiedział spokojnym głosem Igor Konstantynowicz – “Mam z tobą ważną rozmowę, która zadecyduje o twojej przyszłej karierze”. Olya spojrzała na swojego szefa zdezorientowana.

W jej głowie kłębiły się różne myśli. Pracowała w firmie od siedmiu lat i nawet kiedy awansowała na kierownika działu, Igor Konstantinowicz nie wezwał jej do siebie. “Więc chce ją zwolnić”, pomyślała, “mimo że jej dział wykonał świetną robotę w tym miesiącu.” “Olga Vladimirovna, nie przejmuj się”, powiedział szef z uśmiechem.

– Obserwuję cię jako współpracownika od dłuższego czasu; oczywiście podoba mi się sposób, w jaki podchodzisz do swoich podwładnych. Szanują cię, ale się ciebie boją. Dają z siebie wszystko i oczekują pochwał. Naprawdę podoba mi się ta strategia i taktyka. Trzy tygodnie później Igor Wiktorowicz, mój zastępca, składa rezygnację. Przeprowadza się z rodziną do innego miasta. Chciałbym zaproponować ci jego stanowisko.

Co o tym myślisz?” Olya nie mogła wydusić z siebie słowa, tylko się uśmiechnęła. A zanim zacznie przekazywać ci swój biznes, chciałam zaproponować, żebyśmy pojechali na kilka tygodni na wakacje. Oczywiście urlop będzie płatny. Będziesz miała kilka tygodni na odpoczynek, a za tydzień przejmiesz stery. “Oczywiście – zgodziła się Olya. Ale chciała skakać jak mała dziewczynka! Ale nie mogła tego okazać.

A teraz była w drodze do domu. Z tej okazji postanowiła przejść się po parku i podziwiać przyrodę. Ostatnio dużo pracowała i nie miała czasu na beztroskie spacery. Spacerowała i myślała o tym, gdzie pojadą na wakacje latem. Kiedyś chcieli pojechać do Turcji, ale teraz z jej nową pracą i pensją mogliby pojechać na wyspy, o których tyle czytali z córką.

W domu nie było nikogo. Mąż był w pracy, a córka Olena nie wróciła jeszcze ze szkoły. Olya postanowiła ugotować coś specjalnego na tę okazję i poszła do sklepu. Kupiła mnóstwo smakołyków. Wracała do domu szczęśliwa. Przy wejściu spotkała swoją sąsiadkę – Olya, dlaczego nie jesteś w pracy? Olya postanowiła nie mówić sąsiadce o swoim awansie.

Zawsze patrzyła na ich rodzinę z zazdrością, a miała czego zazdrościć: szczęśliwej rodziny mieszkającej we własnym mieszkaniu, ładnego samochodu, niani dla córki i wakacji za granicą. Olya skinęła więc głową i nawet starała się, by jej twarz nie wyglądała na smutną. A potem poszła do domu. Kiedy dotarła do domu, roześmiała się. Po południu córka wróciła do domu, Olya nakarmiła ją obiadem i zaczęły przygotowywać się do kolacji.

Viktor był zmęczony po powrocie z pracy. Nie, nie pracował ciężko, ale dziś musiał coś zrobić, zamiast siedzieć i czytać wiadomości na komputerze. Pracował jako administrator systemu w małej firmie. Było tam niewiele komputerów i rzadko się psuły, ale dziś jeden się zepsuł. A on chciał siedzieć i czytać recenzje nowej konsoli do gier! Już myślał o tym, jak przekaże Olyi wiadomość o potrzebie zakupu. Dobrze zarabiała.

Mogli sobie na to pozwolić. Ale ona wciąż powtarzała, że musi kupić córce nowe łóżko. Ale było w porządku, wiedział, jak ją przekonać. Po zaparkowaniu samochodu wysiadł i poszedł do domu. “Jedyny żywiciel rodziny wraca do domu – powiedziała chwiejnie. Wiktor spojrzał na nią pytająco, a ona kontynuowała: “Widziałam dziś twoją Olkę.

Powiedziała, że została zwolniona z pracy. A ty nie wiedziałaś? Olya widziała samochód. To znaczy, że niedługo przyjedzie jej ukochany i przekaże mu dobre wieści. Viktor wszedł i nie dał jej dojść do słowa: “Dlaczego dowiaduję się o twoim zwolnieniu od sąsiadki? Olya chciała się sprzeciwić i powiedzieć prawdę, ale postanowiła poczekać – Wiktor, tyle razy mi mówiłeś, żebym rzuciła pracę i zajęła się dzieckiem, bo Alena widzi nianię bardziej niż matkę. Tak, Wiktor tak mówił, ale nigdy nie przypuszczał, że ona to zrobi.

Wiktor uśmiechnął się: “Tak, oczywiście, kochanie, szkoda tylko, że usłyszałem to od sąsiada zamiast od ciebie” i poszli do kuchni. Wiktor siedział tam, myśląc, że kwestia nowego dekodera będzie musiała poczekać. A nowy smartfon powinien się niedługo pojawić. Na razie musiał pożegnać się ze swoim marzeniem.

Olya zauważyła, że jej mąż jest zdenerwowany, choć starał się uśmiechać. Ale skoro zaczęła swoją grę, musiała ją kontynuować. Minęły trzy dni. Olya gotowała w kuchni, robiła pranie, odrabiała lekcje z córką i spacerowali po parku. Tylko Victor z dnia na dzień stawał się coraz bardziej ponury. Przy kolacji zapytał: “Olya, nie nudzisz się w domu? Może szukasz pracy?” “Nie, nie chcę” – odpowiedziała Olga – “Mam teraz tyle do zrobienia! Mam czas na życie, nie spieszę się. Pracuj dla nas. Następnego dnia Wiktor wysłał Oldze kilka linków do komunikatora.

Kiedy je otworzyła, zobaczyła, że są to oferty pracy. “Więc tak to jest”, pomyślała i odpisała, że na pewno wyśle swoje CV i poprosiła Wiktora, aby kupił artykuły spożywcze z listy. Teraz Wiktor zdał sobie sprawę, że zaczyna się złościć. Teraz musiał sam kupić artykuły spożywcze! “Olya, jeśli będę musiał codziennie kupować artykuły spożywcze za taką kwotę, nie zostanie mi pieniędzy na benzynę” – powiedział Wiktor, nie kryjąc złości.

Możesz pojechać metrem lub autobusem. Zaoszczędzimy pieniądze.” – Nie, Olya, kiedy pójdziesz do pracy, zarobimy pieniądze. “Wysłałaś CV?” – Tak, wysłałam, ale wszędzie mnie odrzucili. “Dobrze, poszukam cię jutro”. Następnego dnia Wiktor zadzwonił: “Olya, skacz! Znalazłem ci świetną pracę, już umówiłem się na rozmowę, przyjadę po ciebie za godzinę”. Olya nie podskoczyła, była jeszcze bardziej zdenerwowana.

Godzinę później mężczyzna przyjechał i odjechali. Wiktor został w samochodzie, a Olya poszła do biurowca i postanowiła gdzieś usiąść. Godzinę później wyszła. “I co?” zapytał nerwowo Wiktor. “Nic” odpowiedziała spokojnie Olya. “Zatrudnili kogoś innego, kto ma znajomości”. Wiktor prowadził samochód i z trudem powstrzymywał złość.

Kiedy dotarł do domu i zamknął drzwi, zaczął krzyczeć, że ma dość noszenia rodziny, że są na jego plecach, że mógłby znaleźć pracę w tydzień. Olya wręczyła mu walizkę i powiedziała: “Idź”. Viktor stał zaskoczony: “Kto by cię chciał? Bezrobotny i z dzieckiem! I nie dam ci żadnych pieniędzy!” – Idź, nie potrzebujemy twoich pieniędzy.

Moja córka i ja będziemy dobrze żyć bez nich. Tak jak wcześniej. Odziedziczyłem mieszkanie po rodzicach. Więc oto twoje drobiazgi. Viktor próbował wykrzyczeć coś jeszcze, ale na nic się to zdało. Wyszedł i wyobraził sobie, jak jego żona dzwoni do niego następnego dnia i błaga, żeby wrócił. Tak się jednak nie stało. Następnego dnia Olya złożyła pozew o rozwód, a miesiąc później przypadkowo spotkała byłego męża w swoim biurze.

Przyszedł na rozmowę kwalifikacyjną i był zaskoczony, widząc swoją żonę w biurze zastępcy szefa firmy. “Więc odeszłaś!” – Jak widzisz, nie odeszłam. Żartowałam – odpowiedziała Olya, śmiejąc się – A wakat, na który przyszłaś, został zajęty przez kogoś innego. – Kogo? – Kogoś z tej kolejki na korytarzu – wskazała na drzwi.