– “Przygotuj się, żołnierzu”, powiedział starszy sierżant, “jutro wracasz do domu. Spakuj swoje rzeczy, jutro się pożegnamy”.
Byłem bardzo szczęśliwy, ponieważ wracałem do domu siedem dni wcześniej. W mojej głowie już rozgrywały się sceny tego, jak szczęśliwa będzie Julia, gdy mnie zobaczy. Przyjeżdżała do mnie od czasu do czasu, ale półgodzinne spotkania nic nie dawały, tylko bardziej za nią tęskniłem.
Ale rozumiałem, że studiuje i nie może być ze mną cały czas.
I tak się stało. Następnego dnia, po pożegnaniu się z chłopakami, udałem się na stację kolejową, aby złapać pociąg. Zaraz po przyjeździe kupiłam dwa bukiety dla mamy i Julii, a potem wzięłam ulubione eklerki mamy i pobiegłam do domu. Posiedziałam z mamą kilka minut, a potem od razu pobiegłam do Julii.
Mama mnie zrozumiała i tylko się do mnie uśmiechnęła, nawet mnie nie zatrzymała. Zatrzymałem się w sklepie, kupiłem kilka batoników, które Julia nosiła ze sobą wszędzie, a dziesięć minut później stałem przed jej drzwiami z kwiatami i czekoladkami.
Przez długi czas nikt nie otwierał drzwi, a potem otworzył je niski facet w szlafroku z kubkiem kawy w rękach. “Kim jesteś?” – zapytał. Odepchnąłem go na bok i poszedłem do salonu. Julia leżała na kanapie, ale kiedy mnie zobaczyła, natychmiast wstała i zaczęła przepraszać, mówiąc: “Pomyliłeś się.”
Odrzuciłem kwiaty i słodycze na bok i wyszedłem. Przecież nigdy w nią nie wątpiłem… ale musiałem.Poszedłem do parku, usiadłem na ławce i z kamienną twarzą zacząłem wpatrywać się w podłogę.
Wtedy podeszła do mnie dziewczyna w krótkiej spódniczce, pomiętej czarnej koszulce i rozczochranych włosach. “Mogę usiąść?” Usiadła obok mnie, nie czekając na odpowiedź: “Wyobraź sobie, mój chłopak właśnie mnie zostawił. Nie motywuję go, widzisz. I do diabła z nim.
Dlaczego jesteś taka wkurzona?” Katya, tak miała na imię, i zaczęliśmy rozmawiać. Zaprosiłem ją do pobliskiej kawiarni, a potem nigdy się nie rozstaliśmy. Jedyne, czego żałuję, to że nie zmarnowałem czasu przed spotkaniem jej z niewłaściwymi ludźmi…