Wołodymyr miał teściową, która mieszkała sama w małym mieszkaniu na obrzeżach miasta. Kilka tygodni temu zachorowała i poprosiła swoją córkę Natalię o pomoc. Natalia jednak niegrzecznie odmówiła, mówiąc, że nie ma czasu dla matki i nie interesują jej jej problemy.
Vladimir podsłuchał rozmowę żony z matką i postanowił działać. Następnego dnia odwiedził swoją teściową, zdał sobie sprawę, że jej stan naprawdę nie napawa optymizmem i zabrał ją do szpitala.
Został z nią przez cały dzień, gdy była badana, a następnie przyniósł jej wszystkie potrzebne rzeczy, gdy lekarz powiedział, że musi zostać w szpitalu.
Volodymyr codziennie odwiedzał swoją teściową, przynosząc jej świeże owoce i warzywa. Po tygodniu starsza kobieta została wypisana ze szpitala, a lekarz ostrzegł ją, że potrzebuje stałej opieki. Wołodymyr zabrał ją więc do swojego domu. Ale kiedy Natalia zobaczyła swoją matkę, była bardzo zła i nie chciała się nią opiekować.
Natalia krzyczała na męża, mówiąc, że jej matka nie jest chora i że tylko szuka uwagi. Nie chciała, aby jej babcia mieszkała z nimi, ponieważ uważała, że to zrujnuje ich życie.
Teściowa, starsza kobieta, miała złamane serce i zamierzała odejść. Vladimir był zaskoczony i nie spodziewał się takiego zachowania ze strony żony. Zastanowił się przez kilka minut i zdał sobie sprawę, że poślubił kobietę bez serca. Poprosił Natalię, aby odeszła i dał jej klucze do mieszkania matki, podczas gdy on zajął się Mariną Iwanowną.
Tydzień później postanowił rozwieść się z żoną, mówiąc, że nie potrzebuje tak pozbawionej skrupułów partnerki. Natalia była zaskoczona i nie rozumiała, dlaczego Vladimir chciał pomóc jej matce. Mężczyzna był jednak przekonany, że postąpił słusznie, opiekując się teściową, mimo że jego własna córka odmówiła jej pomocy.