Anna wyszła za mąż, rok później urodziło im się dziecko, dobrze im się razem żyło, a potem jej mąż spakował swoje rzeczy i powiedział: „Naszym błędem było to, że poznaliśmy się za wcześnie, przepraszam, ale poznałem kobietę, chcę z nią żyć do końca życia!”.
Wyjechał, zostawiając za sobą tylko wynajęte mieszkanie; miał dwa tygodnie na zapłacenie. Dzieci miały wtedy trzy lata, ale kto dałby im miejsce w żłobku, nie były z tego miasta, własnych było niewiele i nie miały pozwolenia na pobyt.
Anna nie dała się zniechęcić, chodziła i rozdawała ulotki, jej synowi dobrze zrobiło oddychanie powietrzem, minęły dwa tygodnie i właścicielka powiedziała, że jutro mija termin i musi zapłacić, Anna nie mogła.
Właścicielka zwolniła ich i złożyła skargę do władz opiekuńczych, a syn Anny został zabrany, wyszeptała do niego, gdy wychodziła: “Przepraszam synku, bardzo cię kocham, na pewno cię zabiorę z powrotem, nie martw się: mamusia cię nie zostawi!
Anna spała na ulicy i oszczędzała każdy grosz; jadła raz na dwa dni i udało jej się zaoszczędzić pieniądze na bilet lotniczy, ale postanowiła kupić telefon i zadzwonić do rodziców (zastanawiała się, dlaczego wcześniej o tym nie pomyślała); tego dnia jej ojciec wyjechał; Anna stała na lotnisku, czekając na niego; kiedy jej ojciec zobaczył Annę, był zszokowany: była chuda, szara, jej ubrania były brudne.
Ojciec wynajął pokój w hotelu, ale nie chcieli wpuścić Anny; ojciec zapewnił ją, że wszystko jest w porządku i wpuścił córkę. Wysłał ją do łazienki i sam zamówił kolację. Anna wyszła spod prysznica i natychmiast zaczęła jeść; jej ojciec patrzył na nią, łzy spływały mu po twarzy, a jego mózg tworzył obrazy z dzieciństwa.
Widział ją po raz pierwszy, marzył o córce, a teraz Anyuta zrobiła pierwszy krok, pierwsze słowo – tata. Z niezdarnego dziecka Anyuta zmieniła się w blondynkę, potem przedszkole, szkoła, a teraz matura; jego piękna córka, blond piękność, instytut i ten łobuz. „Anyuta, albo on, albo rodzina, jeśli pójdziesz z nim, możesz o nas zapomnieć!”.
Anyuta trzasnęła drzwiami. Cztery lata później dostaje telefon: “Tatusiu, pomóż mi! A teraz jego ulubiona dziewczyna siedzi tam, cała chuda i je jedzenie, jakiego nigdy w życiu nie jadła. Anyuta opowiedziała o wszystkim ojcu, a ten pobiegł do sierocińca, po czym wrócił ze wszystkimi niezbędnymi dokumentami i zabrał wnuka.
Anyuta i jej syn wrócili do domu z ojcem. Ale ojciec wielokrotnie przylatywał do tego nieszczęsnego miasta, a syn Anyuty w niewytłumaczalny sposób dostał mieszkanie. Anyuta myślała, że kupił je jej ojciec, ale zapłacił za nie jej były; jej ojciec bardzo go przestraszył i zgodził się na wszystko.